Arcydzięgiel litwor – czym jest jak się go stosuje
Roślina ta ma wiele nazw zwyczajowych i ludowych: angelika, dzięgiel lekarski, dzięgiel wielki, anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń. Już w średniowieczu wykorzystywano tę roślinę do leczenia dolegliwości z funkcjonowaniem układu pokarmowego. W celach leczniczych wykorzystywane są korzenie i owoce tej rośliny, które wykazują działanie uspokajające na układ nerwowy, ograniczają występowanie zaburzeń nerwowych i migren, ułatwiają trawienie, łagodzą skurcze przewodu pokarmowego. Średniowieczni mnisi zalecali żucie korzenia tego zioła w celu osiągniecia długowieczności.
Arcudzięgiel zawiera w sobie wiele cennych związków. W jego unikatowym składzie znajdują się: kumaryny, estrogeny, sole mineralne (potas, cynk), związki odżywcze, kwasy organiczne, olejki eteryczne, flawonoidy i garbniki. Ta kopalnia korzystnie działających na organizm związków sprawia, że arcydzięgiel jest bardzo często stosowany.
W ziołolecznictwie arcydzięgiel znalazł zastosowanie między innymi w stanach nadmiernego pobudzenia, wyczerpania nerwowego, nerwicach i bezsenności, ponieważ zawarta w nim angelicyna działa uspokajająco. Arcydzięgiel wzmaga także odporność układu nerwowego i zwiększa odporność na stres.
Przepis na napar, wywar i odwar z arcydzięgla
Napar z arcydzięgla: 1 łyżkę stołową zalej 1,5 szklanki wrzątku, a następnie zaparzaj pod przykryciem przez ok. 20 minut. Później odcedzić i pić 3 razy dziennie przed posiłkiem lub po nim.
Wywar z arcydzięgla : 1 łyżeczkę pociętego korzenia zioła dodaj do szklanki wody, a następnie zagotuj przez ok. 2 minuty. Tak przygotowany wywar zdejmij z ognia i parz pod przykryciem przez ok. 15 minut. Warto wypijać 1 szklankę 3 razy dziennie.
Odwar z arcydzięgla : gotuj korzeń rośliny przez 5 minut, następnie ostudź i tak przyrządzone zioło pij 4 razy dziennie po 100 ml.
Arcydzięgla nie powinny przyjmować kobiety w ciąży, w okresie karmienia, a także podczas miesiączki. Nie zaleca się też jego stosowania w ostrych nieżytach układu pokarmowego, w przebiegu choroby wrzodowej, a także podczas zapalenia kłębków nerwowych i wyrostka. Warto podkreślić, że nie powinno się go używać podczas ekspozycji na słońce – zdarza się, że u osób zdrowych wystąpi nagłe uczulenie na promienie ultrafioletowe.
